„Dzban szlifowany“
Zdjęcia
Modele 3D
Dzban cechowy z wizerunkami świętych
Późnogotyckie naczynie z Wrocławia nosi nazwę „dzban szlifowany”. Tym mianem określało się cylindryczne naczynia do serwowania wina lub piwa podczas rzemieślniczych biesiad. Mają pokrywę, wygięty uchwyt i trzy stopki, najczęściej w formie lwów. Ścianki zdobi grawerunek ‒ tutaj są to starodawne wizerunki świętych.
Dzbany szlifowane służyły do serwowania napojów i stanowiły ważny element cechowych obyczajów, zaś ich ozdoby zawierały motywy rzemieślnicze, emblematy cechowe bądź sceny biblijne. Aż do XIX wieku były w użyciu w całych Niemczech. Najstarsze znane egzemplarze pochodzą ze Śląska.
Charakterystyczną cechę tych wczesnych śląskich dzbanów w odróżnieniu od późniejszych naczyń są fasetowane ścianki: korpus odlewano najpierw na okrągło, a następnie spłaszczano go metodą repusowania. Tak powstały płaskie powierzchnie, które na wrocławskim dzbanie ozdobiono wizerunkami świętych.
W sumie zachowało się 15 takich fasetowanych naczyń ze Śląska, wszystkie pochodzą z około 1500 roku. Widzimy tutaj najstarszy, datowany na rok 1491 egzemplarz, którego jednak nie można przypisać żadnemu cechowi.
Grawerunek utrzymany jest jeszcze w stylu gotyckim. Na siedmiu fasetach obok pnączy i listowia widnieją wizerunki świętej Apolonii, Doroty i Barbary, a także Matki Bożej Maryi.
Dzban dokumentuje ważny odrębny wkład Śląska w kulturę materialną cechów oraz rozwój sztuki odlewnictwa cynowego w Europie Środkowej.
Zobacz podobne obiekty.
Na 2000 m2 powierzchni wystawienniczej prezentowane jest zwiedzającym około 1000 eksponatów z historii kultury Śląska.
)
)
)
)