Krzyż ołtarzowy z Głogowa
Zdjęcia
Modele 3D
Ufundowany w głębokiej wierze w reformację
Wielki Kościół Pokoju w Głogowie nie istnieje już od wieków. Zachował się jednak liczący ponad 300 lat krzyż ołtarzowy. Do dzisiaj jest świadectwem pasjonującej historii wyznań na Śląsku, prześladowania protestanckich chrześcijan, ustępstw, na które niechętnie godzili się Habsburgowie, oraz zaangażowania śląskich protestantów na rzecz swojej wiary.
W 1702 roku, w momencie powstania krzyża, Głogów przeżywał trudny czas. W XVI wieku niemal cały Śląsk stał się protestancki. Kiedy Habsburgowie, którym Śląsk przypadł w 1526 roku, próbowali w trakcie wojny trzydziestoletniej rekatolicyzować kraj, doszło do konfliktów. W miastach zakazano odprawiania ewangelickich nabożeństw, zaś obowiązkowy był udział w uroczystościach katolickich. Na uchylających się spadały kary.
Na mocy pokoju westfalskiego z 1648 roku Habsburgowie musieli jednak przyznać protestantom trzy Kościoły Pokoju. U bram Głogowa, Jawora i Świdnicy śląscy protestanci mogli znowu praktykować swoją religię, ale spory wyznaniowe podzieliły rodziny, przyjaźnie i cechy. I tak w 1699 roku katoliccy złotnicy założyli własny cech, natomiast ich ewangeliccy koledzy opuścili miasto. Niektórzy z nich osiedlili się w Bytomiu nad Odrą, gdzie powstał krzyż ołtarzowy, przeznaczony dla głogowskiego Kościoła Pokoju.
Gottfried von Stabel, znany przedstawiciel protestanckiego ziemiaństwa, i jego żona Barbara Teodora ufundowali go w mocnej wierze w swój Kościół. W następnym pokoleniu na Śląsku rozprzestrzeniał się już duch tolerancji. Podstawę krzyża wykonał w 1732 roku Johann Gottlob Clement, złotnik z Bytomia, zarazem członek głogowskiego cechu.
Zobacz podobne obiekty.
Na 2000 m2 powierzchni wystawienniczej prezentowane jest zwiedzającym około 1000 eksponatów z historii kultury Śląska.
)
)
)
)