Spór wyznaniowy
Zdjęcia
Modele 3D
Gigapixele
Gigapanoramy
Reformacja i kontrreformacja
W XVI wieku załamała się jedność Kościoła. Reformacja i kontrreformacja, czyli zawzięte walki protestantów i katolików, były na Śląsku znakiem tego czasu. Niemal wszystkie eksponaty wystawione pod barokowym, wspaniale malowanym stropem sali 4 to świadectwa zmagań o polityczną władzę.
Humanizm, nowy prąd duchowy, około 1500 roku również na Śląsku był zapowiedzią kulturowego przełomu i położył grunt pod powstanie i rozwoj reformacji. Nauki Marcina Lutra upowszechniły się wkrótce w kręgach mieszczańskich i znalazły wpływowych popleczników wśród śląskich książąt. Pod koniec stulecia trzy czwarte śląskich parafii przeszło na luteranizm.
Pod koniec XVI wieku wydawało się, że Kościół katolicki na Śląsku stoi na przegranej pozycji. Dopiero przy wsparciu panujących z dynastii Hohenzollernów kontrreformacja zaczęła odzyskiwać utracone obszary. Podczas wojny trzydziestoletniej cesarz Ferdynand II dokonał rekatolizacji księstw dziedzicznych. Rekwirowano kościoły ewangelickie, zwalniano duchownych z urzędów, tysiące protestantów musiały opuścić kraj. Jednocześnie katoliccy jezuici podjęli w miastach misję nawracania.
Powojenna odbudowa stała pod znakiem restauracji katolicyzmu. Kontrreformacja okazała się ważną siłą kulturotwórczą. W ten sposób Śląsk przeistoczył się w barokowy krajobraz kulturowy, którego oblicze kształtowały pełne przepychu klasztory, kościoły pielgrzymkowe, przydrożne kapliczki, figury Maryjne i kolumny morowe.
Ustępstwem na rzecz śląskich ewangelików były trzy protestanckie „Kościoły Pokoju”, wybudowane u bram Głogowa, Jawora i Świdnicy. W 1707 roku powstało ponadto sześć „Kościołów Łaski”.
Zobacz podobne obiekty.
Na 2000 m2 powierzchni wystawienniczej prezentowane jest zwiedzającym około 1000 eksponatów z historii kultury Śląska.
)
)
)
)